Jazz in de Top 2000

Sinds 1999 luiden we het jaar uit met de Top 2000. Een muzikaal evenement dat na zoveel jaren wel als een traditie mag worden bestempeld. De lijst bestaat ui een mix van nieuwe muziek, geharnaste popklassiekers en soms verrassende muzikale outsiders. Maar hoe staat het met de jazz in deze lijst der lijsten. Is die stroming goed vertegenwoordigd of juist niet?

Het wil per jaar nogal eens verschillen, maar dit jaar is een echte jazzplaat nauwelijks terug te vinden in de Top 2000. Slechts één nummer mag die naam hebben en dat is het wereldberoemde ‘Take Five’ van het Dave Brubeck Quartet. De bekende melodie staat sinds 1999 in de lijst. Het is begonnen op nummer 279. Dit jaar is het terug te vinden op plek 1235.

Het kwartet werd in 1951 opgericht door Amerikaanse pianist en naamgever Dave Brubeck en heeft tot 1967 bestaan. Het nummer ‘Take Five’ is afkomstig van het uit 1959 daterende album ‘Time Out’ en is hun grootste wereldwijde hit geworden. Hoewel het nummer altijd is gekoppeld aan de naam van Brubeck is het geschreven door saxofonist Paul Desmond, die vanaf het begin tot het eind bij het kwartet heeft gespeeld.

Het bijzondere aan het nummer is dat het 5/4-maatsoort is geschreven. Daar is ook de titel aan ontleend. Het is overigens niet het enige en eerste nummer die in deze toch afwijkende maatsoort werd gecomponeerd, maar wel het eerste dat in de VS en ver daarbuiten echt bekend is geworden. Waarschijnlijk is het ook één van de meest gecoverde jazznummers van alle tijden. Het is gebruikt in films, televisieprogramma’s, series en reclames. Er is zelfs een gezongen versie van.

Dave Brubeck is niet alleen bekend geworden door dit nummer. Hij creëerde met zijn kwartet een heel eigen geluid, maar was ook één van de eerste die een kwartet had met multiraciale samenstelling. Hierdoor mocht hij in veel clubs in de Verenigde Staten niet spelen. Toen ‘Take Five’ een hit werd en het kwartet gevraagd voor optredens in televisieprogramma’s, werd geprobeerd de zwarte bassist Eugene Wright buiten beeld op te stellen, maar dat pikte Brubeck niet. Daarmee was hij niet alleen muzikaal baanbrekend, maar ook op het gebied van de rassenproblematiek in de VS. Paul Desmond heeft de rechten van ‘Take Five’ overigens aan het Rode Kruis gegeven.