---

Zondag 12 april Dixieland en New Orleans-Jazz

door de “Storyville Jassband” (Arnhem) in Heerenlogement

Vanaf ca 1950 maakte de zogenoemde Revival-jazz in Europa een ongekende bloei door met onder meer de beroemde Engelse bands als die van Chris Barber (Icecream) en Mr Acker Bilk (Stranger on the Shore).
In Denemarken maakte Papa Bue’s Viking Jazzband (Schlafen Mein Prinzchen) furore en hier was met name The Dutch Swing College band tot ver over de grenzen mateloos populair.
Iedereen die ooit gedacht heeft “Dass war einmal…” zit er flink naast, zo bleek uit het optreden van de Storyville Jassband afgelopen zondag. Wat een leuke, passende locatie, zeiden de muzikanten…En die weten wel hoe daarbij die gouden jaren te doen herleven.
Met een flinke scheut Engelse New Orleans werd een volledig uitverkocht Heerenlogement met “Wild Cat Blues” en “Petite Fleur” getrakteerd op een eerbetoon aan Chris Barber, door Eugène de Bruijn even fraai vertolkt als diens legendarische klarinettist Monty Sunshine. Nu komt “Icecream” vast ook nog, zei Melle (banjonist in de beginjaren van mijn Leoville Jazzband).
Nee, maar wel “Down by the riverside” en de band had ook nog de nodige andere verrassingen in petto. Zoals de close harmony zang van de drie blazers in “Will the circle be unbroken” uit de Blue Grass-traditie (Amerikaanse folk met jazzinvloeden), “I wan’na be like you” (uit Jungle Book) en “Let me call you Sweetheart”(onder meer gebruikt in een Oliver/Hardy filmpje). Dat alles door meer dan voortreffelijke muzikanten. Trompettist Michel Mulder, gezegend met een stevige, fraaie toon en de nodige virtuositeit, die ook met zijn levendige, humoristische aankondigingen het publiek aan zich bond, trombonist Vincent Roerdink, al evenzeer een vakman. Evenals de onverstoorbare en stabiele bassist Evert Willemstein, een weldaad, weet iedere muzikant. Drummer Stef Geurts hoef je niks meer wijs te maken, zoals bleek uit zijn geweldige drumsolo in Hindustan, daar was zogezegd geen woord Frans bij! En dan banjonist Tom Stuip, wiens kwaliteiten bij kenners bekend zijn, zoals bleek in zijn solonummer Tigerrag, allemachtig, zei Melle.
Papa Bue’s Schlafe mein Prinzchen, het onverwoestbare “When the Saints”, Louis Armstrong’s “What a Wonderfull world” maakte dit dixieland/New Orleans-gebeuren volgens de beste Oude Stijl jazz-tradities tot een feest. Heerlijk dat het nog bestaat!

---

Zondag 10 maart 2024 Kaiser Swing Quartet

Gypsy Jazz van hoog niveau in het Heerenlogement

door het  Kaiser Swing Quartet

De faam van dit swingende viertal was kennelijk de bezoekers al vooruit gesneld, want vrijwel alle plaatsen waren afgelopen zondag bezet.

Het Kaiser Swing Quartet speelt in de stijl van de  voormalige legendarische Hot Club de France-formaties (1934-1948) met gitarist Django Reinhard en violist Stephane Grapelli.

Ze doen dat met ragfijne vertolkingen van menige Reinhard-compositie  op eenzelfde hoog niveau. Soepel en lichtvoetig swingend, met virtuoze solo’s van naamgever/gitarist Arjen Keijser en violist Bert Smits.

Bassist Robby Roël en slaggitarist Martien Peerdeman verdienen daarbij – Bert Smits zei het terecht – even grote bewondering. Het lijkt zo makkelijk te gaan, maar uit een dermate grote stijlvastheid blijkt de nodige muzikaliteit en een haarzuiver gevoel voor het specifieke Hot Club de France- geluid.

Natuurlijk ontbrak het onverwoestbare Les Yeux Noirs (Dark Eyes) met z’n zigeunerachtige tempowisselingen niet, evenals de al even tijdloze jazzstandards All of me en Sweet Georgia Brown. Kortom, een optreden zonnig als een lentedag, genieten!

---

Zondag 10 februari 2024 : Swinging Mo’ & Co

De Jazz Reis van Swinging Mo’ & Co

---

Zondag 14 januari 2024 : Second Life Jazz Band

Second Life Jazzband maakt veel mensen blij

‘Shine’ was de toepasselijke toegift waarmee de zes leden van de Second Life Jazz band nog even schitterden zondagmiddag 14 januari in Restaurant The Swan van het Heerenlogement. Met hun aanstekelijke samenspel en solo’s brachten ze bij de bezoekers in de goed gevulde zaal de handen en hoofden in beweging. Want bij zulke swingende muziek kan vrijwel niemand stil blijven zitten. Over de traditionals als Basin’ Street Blues en Oh When The Saints goten de mannen hun eigen verrassende sausje. Bij een van de New Orleans marsen zag je met een beetje fantasie dames met parasol door de straten lopen en de band in een streetparade  begeleiden. En ook de begrafenismars kwam binnen. Verder nam het orkest de bezoekers mee over de rest van de wereld met nummers over Egypte, Frankrijk en Zuid-Amerika in de eigen sound van die gebieden.  Het plezier en enthousiasme van de bandleden spatte er van af.

Het was niet voor het eerst dat de Second Life Jazzband optrad tijdens een van de maandelijkse concerten die Centrum Traditionele Jazz Harlingen (CTJH) organiseert in de aansprekende ambiance van Restaurant The Swan. Ongetwijfeld was het ook niet de laatste keer.

De volgende maand – op 10 februari – biedt CTJH een heel andere sfeer aan. Maar niet minder boeiend. Jazz-zangeres Monique Masé gaat Nederland verlaten en heeft speciaal voor deze middag een aantal door de wol geverfde jazzmuzikanten om zich heen verzameld om samen met hen en met het publiek nog een keer te genieten van tijdloze jazz standards. Voor meer informatie bezoek zie onze jazz agenda

---

Zondag 10 december : Crazy Tunes Jazzband

Misschien waren afgelopen weekend naburige evenementen er debet aan dat het in tegenstelling tot anders niet helemaal volle bak was.
Dat mocht de pret niet drukken. Het aantal bezoekers was ruimschoots voldoende voor weer een fijne jazzmiddag in ‘t Heerenlogement, dat zo goed bij deze uitstapjes naar de Amerikaanse jazzscene van de jaren ’20 – ’40 past.

Natuurlijk moet de optredende band wel goed zijn. Daar is bij de “Crazy Tunes Jazzband” geen enkele twijfel over. Dirigent Eric Roelofsen loodste zijn muzikanten vakkundig en ontspannen door de best wel pittige arrangementen. Martin Wiersma (cornet), Willem Otter (trompet), Haaije Jorritsma (trombone), Fokje Wiersma (tenorsax en zang), Johan Verwilligen (altsax en klarinet), Peter Tjeerdsma (alt- en sopraansax), Gerrit van der Sar (banjo), Henk Stelma (bas), Franke de Boer (piano), Carlo de Graaf (drums) kweten zich geconcentreerd van hun taak, waardoor het geheel fris, transparant en vooral – met dank aan de ritmesectie – lekker swingend gebracht werd.
Nummers van onder andere, vroegere bandleiders als Fletcher Henderson, Duke Ellington, een gezongen duet door Fokje en Eric, het onverwoestbare White Christmas en de humoristische presentatie, kortom … zo was het vroeger, zo klinkt het nog steeds.

---

Zondag 12 november : Dreamland Orchestra

Dreamland Orchestra in Heerenlogement

Afgelopen zondagmiddag  was het weer genieten tijdens het tweede CTJH-jazzconcert dit seizoen.

Met authentiek klinkende arrangementen voerden Kurt Weiss (trompet), Leo van Oosterom en Hans Bosch (klarinet en saxen), Tom Stuip (banjo) en Arend Huisman (sousafoon, zang) het publiek terug naar het Amerika van de jaren 20/30, toen de jazz zijn weg had gevonden naar chique theaters en danszalen.

Deze aanstekelijke, speelse jazz, ook bijvoorbeeld te horen als begeleiding in de filmpjes van Stan Laurel en Oliver Hardy kon rekenen op vele liefhebbers. Naast de bigbands, die zich vaak ontwikkelden tot grote showorkesten bleven de kleinere ensembles onverminderd populair.

De muzikanten waren doorgaans van hoog niveau, omdat ze ook in professionele show- en bigbands speelden. Bij de muzikanten van Dreamlands Orchestra is dat niet anders en een enthousiast applaus was daarom terecht hun deel.

---

Zondag 8 oktober : De Goodman Moods

Swingende start van het nieuwe jazz-seizoen in Heerenlogement

geschreven door Jemke Visser

Daar zorgde het sextet Goodman Moods afgelopen zondag wel voor! Het als altijd sfeervolle Heerenlogement was tot op de laatste stoel bezet, meer dan terecht bij zo’n voortreffelijk eerbetoon aan de legendarische  “King of Swing” Benny Goodman! De bezoekers konden bij heerlijk snelle swingnummers zoals het bekende Avalon zichtbaar al niet stil blijven zitten.

Maar ook de langzamere nummers werden in het Goodman-idioom gespeeld, zoals het tijdloze “Memories of you”. Welke jazzliefhebber kent het niet. En anders wel vanuit de wat geromantiseerde film “The Benny Goodman Story”, met een tot tranen toe geroerde geliefde erbij …

Dat is maar een film. De realiteit hier was swing, zoals jazz-swing behoort te zijn: lichtvoetig- muzikaal, virtuoos, soepel, zonder onrust en “jagen” hoe snel ook en ondersteund door een dito ritmesectie. Blazers weten hoe wezenlijk dat is. In woorden van bandleider Peter Swart (klarinet en tenorsaxofoon): een tapijtje waar je als solist – en wat voor een, evenals zijn kompaan en mede- klarinettist André Jansen  –  lekker comfortabel op kunt zitten. De meer dan voortreffelijke Jan ter Maat liet horen hoe je als drummer vakkundig en smaakvol begeleidt, zonder overbodig effectbejag.

En bassist Henk Haverhoek liet er geen misverstand over bestaan hoe belangrijk en onmisbaar een goede bassist is. Uiteraard konden pianist Hajé Nordbeck en vibrafonist Hein de Jong ook solistisch prima uit de voeten. Jazz-vibrafonisten zijn er niet in hele grote aantallen. Altijd weer een lust voor het oor, denk maar aan Milt Jackson van het legendarische “Modern Jazz Quartet”. Maar velen zullen zich ook Iionel Hampton herinneren, die in de Goodman-combo’s en later met zijn eigen bigband de zaak aardig op stelten kon zetten.

En zo’n uitstekende vibrafonist in een combo als Goodman Moods … heerlijk!